آزمون زیست‌سازگاری برای ارزیابی سازگاری مواد و محصولات با بافت زنده، به‌منظور اطمینان از ایمنی و عملکرد مناسب آنها در دستگاه‌های پزشکی، ایمپلنت‌ها، پروتزها و محصولات مشابه انجام میشود. این آزمایش‌ها برای تشخیص و ارزیابی اثرات منفی احتمالی مواد بر بدن انسان یا سیستم‌های بیولوژیکی حیاتی هستند.
آزمایشگاه نیکوفارمد، که به‌عنوان یکی از معتبرترین آزمایشگاه‌های همکار با سازمان غذا و دارو، اداره کل تجهیزات و مومات پزشکی، سازمان ملی استاندارد و شبکه آزمایشگاهی فناوری راهبردی فعالیت می‌کند، بزرگترین آزمایشگاه زیست‌سازگاری کشور را در پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک تأسیس کرده است.
این آزمایشگاه به عنوان یکی از پیشروترین مراکز در حوزه آزمایش‌های زیست‌سازگاری در ایران شناخته میشود و نقش مهمی در ارزیابی و تضمین ایمنی مواد مورد استفاده در تجهیزات پزشکی ایفا می‌کند.
آزمایش‌های زیست‌سازگاری شامل موارد زیر است:
1. تست سمیت سلولی: بررسی اثر یک ماده خاص بر سلول‌های زنده و ارزیابی پتانسیل آن در آسیب رساندن یا کشتن سلول‌ها.
2. تست حساسیت‌زایی: ارزیابی پتانسیل یک ماده برای ایجاد واکنش‌های آلرژیک، مانند خارش، قرمزی یا تورم، در بدن.
3. تست تحریک‌زایی: ارزیابی توانایی یک ماده در ایجاد تحریک یا التهاب در بافت‌های بدن.
4.تست چسبندگی سلولی: ارزیابی چگونگی چسبیدن، رشد و تکثیر سلول‌ها بر روی سطح یک ماده.
5. تست سمیت سیستمیک تحت‌مزمن: بررسی اثرات منفی مداوم یک ماده بر اعضا و سیستم‌های بدن در طی مواجهه طولانی‌مدت.
6. تست سمیت سیستمیک مزمن: ارزیابی اثرات سمی یک ماده بر بدن در طولانی‌مدت، معمولاً طی شش ماه.
7. تست سمیت سیستمیک تحت‌حاد: بررسی اثرات مضر یک ماده در مواجهات کوتاه‌مدت و مکرر.
8. تست سمیت سیستمیک حاد: ارزیابی دوزی از ماده‌ای که در مواجهه کوتاه‌مدت می‌تواند اثرات سمی شدید و فوری ایجاد کند.
9. تست سمیت ژنتیکی: ارزیابی پتانسیل یک ماده در آسیب به DNA و ماده ژنتیکی سلول‌ها از طریق آزمون‌هایی مانند آزمون ایمز، HPRT و آزمون کامت.
10.تست کاشت: ارزیابی واکنش بافت بدن به مواد یا دستگاه‌های پزشکی که قرار است به صورت دائمی یا بلندمدت در بدن قرار گیرند.
11. تست تب‌زایی درون‌تنی: ارزیابی پتانسیل یک ماده یا محصول در ایجاد تب با تحریک سیستم ایمنی بدن.
12. تست خون‌سازگاری: بررسی تعامل مواد با خون و اجزای آن برای ارزیابی ایمنی و عملکرد دستگاه‌ها یا موادی که با خون در تماس مستقیم هستند.
13. تست باقی‌مانده اتیلن اکساید: ارزیابی میزان باقی‌مانده اتیلن اکساید در مواد و محصولات پزشکی پس از استریل‌سازی.
14. تست سرطان‌زایی: ارزیابی پتانسیل یک ماده در ایجاد سرطان با بررسی تحریک رشد غیرطبیعی سلول‌ها یا ایجاد تغییرات ژنتیکی که ممکن است منجر به سرطان شود.
seo ارزیابی ,ماده ,سمیت ,ایجاد ,مواد ,زیست‌سازگاری ,ارزیابی پتانسیل ,سمیت سیستمیک ,بررسی اثرات ,اتیلن اکساید ,باقی‌مانده اتیلن ,باقی‌مانده اتیلن اکساید